Wybór rezerwuaru wody do podgrzewania wody centralnego ogrzewania

Kompletując domową kotłownię należy wziąć pod uwagę ilość osób, jakie będą korzystać z podgrzanej wody i wybiera się taką objętość zbiornika, aby przypadało około 35-50 litrów na osobę. W odniesieniu do zasobnika ogrzewanego słońcem kubatura ta powinna być mniej-więcej dwukrotnie większa. W domu zależy na otrzymaniu komfortu CWU przy optymalnych wydatkach na grzanie. Niewielki zbiornika wymusza bowiem zapewnienie w nim wyższej ciepłoty, ponieważ gdy jednocześnie kilka osób korzysta z wanny, przepływ jest większy i zasobnik nie zapewni wymaganego komfortu ciepłej wody dla każdego. Aby uzyskać taką samą objętościowo ilość ciepłej wody, jak z rezerwuaru dużego, miesza się zimną wodę z wodą ogrzewaną, więc siłą rzeczy musi być ona gorętsza. To z kolei pociąga za sobą większe zużycie kotła, ponieważ przy wyższej temperaturze szybciej zbiera się osad na wężownicy i jest go więcej. Kupując niewielki zasobnik zyskujesz wyłącznie na jednorazowej inwestycji, bowiem w kosztach użytkowania utopione są też „straty postojowe” oraz „dobowe stałe straty energii”. Podniesienie temperatury rezerwuaru z 50 na 70 stopni potęguje straty postojowe o 70 %. Porównując te straty w skali miesiąca, zastosowanie zasobnika 2x pojemniejszego, funkcjonującego w niższej temperaturze, sprawia, iż dołożysz do tego więcej jedynie 2-4 zł! Za to zyskujesz niebagatelne zyski głównie w postaci komfortu CWU oraz większej trwałości i żywotności kotła. Musisz uwzględnić też wydatki powstałe, z powodu niewielkiego zbiornika to cena zainstalowania zautomatyzowanych kurków mieszających, które dodaje się, by nie dopuścić do poparzenia domowników wodą o zbyt gorącą. Jakby tego było mało przy małym zasobniku palnik musi załączać się więcej razy, aby utrzymać stabilnie temperaturę, co zmniejsza żywotność pomp i palnika. Jeśli w instalacji są wykorzystywane kolektory słoneczne, pojemniejszy zbiornik to również pula gorącej wody na kolejny pochmurny dzień lub dwa.